Nieuws
Klaassen maakte lastige periode door: "Natuurlijk heb ik in mezelf lopen vloeken"
Davy Klaassen behaalde afgelopen woensdag de 36e landstitel met Ajax, maar maakte persoonlijk een seizoen door met pieken en dalen. De middenvelder nam vaker plaats op de bank dan hij aanvankelijk had gedacht, en maakte daardoor een moeilijke periode door, blikt hij terug tegenover Voetbal International.
Klaassen was graag meer van waarde geweest voor de Amsterdammers. ‘Mijn aandeel in de landstitel was minder groot dan vorig seizoen. Daar baal ik natuurlijk van', geeft Klaassen zich bloot in het interview. 'Als speler wil je alles spelen en daar leek het voor mij aanvankelijk ook op uit te draaien.
‘Tot die interlandperiode in september', memoreert de middenvelder aan de 6-1 overwinning die hij boekte met het Nederlands Elftal tegen Turkije. Met een goal, assist en een veroorzaakte penalty had Klaassen hier een groot aandeel in. Toch speelde de Ajacied dat duel niet de volle negentig minuten. 'Na rust voelde ik iets in mijn buik en moest me laten wisselen. De stemming en sfeer waren opperbest, want we hadden met Oranje een mooie overwinning geboekt en ik had lekker gespeeld.'
Na onderzoek bleek dat Klaassen een blessure aan de buikwand had opgelopen, wat Steven Berghuis de kans gaf om zich op zijn plek in de basis te spelen. 'In die periode ging het goed met Ajax en vulde Steven Berghuis het op mijn positie als aanvallende middenvelder goed in. Je weet als speler van Ajax dat de concurrentie groot is en er een ander komt te staan als je geblesseerd bent, maar voor mij was het contrast wel heel groot.'
Klaassen was niet aan had het hier lastig mee. 'Natuurlijk heb ik in mezelf vaak lopen vloeken. Ik wil gewoon spelen. Zo simpel is het. Ik had echt momenten dat ik bij mezelf dacht: Man, man, man, wat moet ik er dan voor doen om te spelen? Opgeven was geen optie voor de geboren Hilversummer. 'Tegelijkertijd gaf ik geen procent minder gas op de trainingen. Hoe frustrerend het ook was, ik weet hoe het werkt, en dat je alleen zelf een kans kan afdwingen. En als die er komt, moet je er staan.'
Klaassen baalde van zijn beperkte aandeel in die periode. 'Vooral in wedstrijden waarin het niet liep, voelde het langs de kant zo machteloos. Dan was ik aan het warmlopen of zat ik in de dug-out en dan zie je dat het beter moet. Maar je kan helemaal niets doen, behalve hopen.'
