Tussen Van Gaal en Stevens: deze Nederlanders gingen Simonis voor in de Bundesliga
Paul Simonis is gepresenteerd als hoofdtrainer van Wolfsburg. Samen met Erik ten Hag zal de oefenmeester de Nederlandse eer in Duitsland hoog gaan houden en beginnen aan een avontuur op het hoogste niveau van onze oosterburen. VoetbalNieuws vertelt je wie Nederlanders voor gingen.
Van Michels tot Van Gaal
De eerste Nederlandse trainer in de Bundesliga was Jan Notermans bij Arminia Bielefeld in 1972. Daarna volgden legendarische namen als Rinus Michels, Louis van Gaal en Huub Stevens. Michels, bekend van zijn ‘Totaalvoetbal’, werkte bij Keulen en Leverkusen, maar wist geen prijzen te winnen. Van Gaal had wél succes: hij leidde Bayern München naar de landstitel in 2010 en haalde de Champions League-finale in hetzelfde seizoen. Daarmee is hij tot op heden de enige Nederlandse kampioenscoach in de Bundesliga.
Coaches bij topclubs
Van alle Nederlandse trainers kregen slechts enkelen de kans bij een absolute topclub. Louis van Gaal presteerde bij Bayern München. Peter Bosz draaide met Borussia Dortmund en Bayer Leverkusen mee in de subtop en leverde aanvallend voetbal. Martin Jol was met Hamburger SV dicht bij Europees succes. Alfred Schreuder leidde TSG Hoffenheim, maar werd na één seizoen ontslagen.
Ook Bert van Marwijk werkte bij grote clubs als Borussia Dortmund en HSV, en haalde met zijn teams Europees voetbal. Arie Haan leidde VfB Stuttgart zelfs naar de UEFA Cup-finale in 1989.
Wie presteerde het best?
Louis van Gaal spant de kroon. Hij pakte prijzen en leverde resultaat bij een topclub. Huub Stevens kende langdurig succes bij Schalke 04 en won de UEFA Cup en twee keer de Duitse beker. Peter Bosz imponeerde met zijn speelstijl, maar bleef zonder prijzen. Rinus Michels boekte minder succes dan verwacht. Martin Jol speelde een sterk seizoen met HSV, maar greep net naast zilverwerk.
Achter deze namen volgden coaches als Dick Advocaat, Fred Rutten en Gertjan Verbeek, die hun klus niet wisten af te maken. Andries Jonker, Aad de Mos en Jos Luhukay hielden het ook niet lang vol. Ricardo Moniz en Eddy Achterberg dienden slechts kortstondig als interim.