Champions League-finale als schaakspel: zo wil Inzaghi PSG lamleggen

Wat zijn de sterke punten van Internazionale?

Internazionale is onder Simone Inzaghi een tactisch ijzersterke ploeg geworden. De 3-5-2-formatie is vast onderdeel van het systeem en tot in de details uitgewerkt. De defensieve organisatie vormt de basis, met een belangrijke rol voor Alessandro Bastoni. Hij fungeert als een extra middenvelder in balbezit en is met zijn passing en loopvermogen essentieel voor de opbouw. Hakan Calhanoglu zakt geregeld uit tot bij de laatste lijn om de pressing van de tegenstander te ontregelen en het spel te verdelen.

Aan de zijkanten zijn Denzel Dumfries en Federico Dimarco onmisbaar. Dumfries creëert met diepe sprints ruimte, terwijl Dimarco regelmatig opduikt als aangever met messcherpe voorzetten. Beide spelers zorgen voor dynamiek en dreiging aan de zijkanten, wat in het huidige systeem essentieel is. Op het middenveld zorgen Nicolò Barella en Henrikh Mkhitaryan voor balans. Barella brengt intensiteit en diepgang, Mkhitaryan rust aan de bal en ervaring in positionering.

Voorin vormen Lautaro Martínez en Marcus Thuram een complementair duo. Thuram sleept, duelleert en trekt gaten, Martínez is klinisch in de zestien en beweegt slim om los te komen van verdedigers. Samen zorgen zij voor constante dreiging. Bovendien blijft Inter gevaarlijk bij standaardsituaties. Met kopsterke spelers als Francesco Acerbi, Bastoni en Thuram benut het team geregeld corners en vrije trappen. PSG incasseerde dit Champions League-seizoen opvallend veel goals uit standaardsituaties, wat Inter een concreet wapen geeft.

Wat zijn de zwakke punten van Internazionale?

Tegen hoge pressing is Inter kwetsbaar. In eerdere duels werd duidelijk dat de ploeg moeite heeft wanneer Calhanoglu en Bastoni vroeg onder druk worden gezet. PSG is juist gespecialiseerd in dit soort drukmomenten, waarbij Vitinha en Fabián Ruiz als motoren fungeren. In wedstrijden tegen Liverpool en Arsenal zorgde dit voor gevaarlijke balverliezen bij de tegenstander.

Ook bij gelijktijdige opkomende backs ontstaan risico's. Dumfries en Dimarco spelen ver naar voren, waardoor Inter kwetsbaar is in de omschakeling. PSG beschikt met Ousmane Dembélé, Bradley Barcola en Khvicha Kvaratskhelia over spelers die die ruimtes razendsnel kunnen benutten. In wedstrijden waarin tegenstanders via snelle flanken counterden, had Inter zichtbaar moeite met terugschakelen en organisatie.

Een ander pijnpunt is de opbouw onder druk. Wanneer Inter wordt gedwongen tot het spelen van lange ballen, neemt de precisie af en ontstaan er slordigheden. Vooral in de beginfase van wedstrijden komt de ploeg dan moeilijk tot rust in balbezit.

De aanpassingen van Inzaghi

In de halve finale tegen Barcelona liet Inzaghi zien dat hij kan schakelen. Calhanoglu werd als verdedigende spelmaker ingezet, Bastoni mocht oprukken en Dumfries zorgde met hoge druk voor fouten bij de tegenstander. Bij een voorsprong schakelt Inter feilloos terug naar een 5-4-1, waarmee het Barcelona en Bayern aan banden legde. Zaterdag tegen PSG zal Inter opnieuw moeten rekenen op discipline, scherpte en de kracht van het systeem. De flanken worden cruciaal. Dimarco en Dumfries zullen zowel verdedigend als aanvallend het verschil moeten maken.

Conclusie

Inter beschikt over een sterke basis en kent zijn wapens: dominante backs, een slimme opbouw via Calhanoglu, gevaar uit standaardsituaties en een goed op elkaar ingespeeld spitsenduo. Inzaghi's ploeg heeft bewezen topclubs als Bayern München en Barcelona op wilskracht en structuur te kunnen verslaan. Tegen PSG, dat speelt met snelheid, pressing en individuele klasse, zal Inter echter tot het uiterste moeten gaan. De sleutel ligt in het beheersen van de Parijse druk en het slim bespelen van de kwetsbare flanken bij balverlies van de tegenstander.