Champions League-finale als tactisch mijnenveld: zo wil PSG Inter kloppen

PSG vertrouwt op pressing en diepte

Luis Enrique heeft PSG hervormd van sterrenensemble tot uitgebalanceerd geheel. Het middenveld met João Neves, Vitinha en Fabián Ruiz vormt het hart van dit nieuwe PSG. Vitinha is de regisseur, die met minimale bewegingen en slimme passes het tempo bepaalt. Neves zorgt voor constante energie en balveroveringen, terwijl Ruiz als verbindingsspeler dynamiek toevoegt.

PSG speelt met intensiteit. In balbezit dicteren ze het spel met geduldige opbouw via Achraf Hakimi en Nuno Mendes, die hoog staan en breedte geven. Zonder bal zet PSG snel en agressief druk. De ploeg recupereert gemiddeld binnen twee passes, waardoor de tegenstander zelden rustig kan opbouwen. Deze pressing heeft al meerdere topploegen tot fouten gedwongen.

Aanvallend leunt PSG sterk op vrijheid en variatie. Ousmane Dembélé is vanaf zijn nieuwe centrale rol nauwelijks te controleren. Zijn dribbels, versnellingen en positiewissels met Khvicha Kvaratskhelia en Bradley Barcola zorgen voor onvoorspelbaarheid. Arsenal en Aston Villa kregen hier geen grip op, mede omdat PSG’s aanval constant van vorm verandert. Door Dembélé’s afdalende bewegingen ontstaan ruimtes voor diepgaande acties van Neves of Ruiz.

De kwetsbaarheid van Inter ligt op de flanken

Internazionale verdedigt met een vaste 3-5-2 en zoekt het initiatief via wingbacks Denzel Dumfries en Federico Dimarco. Deze spelers geven breedte en zorgen voor dreiging, maar laten ook ruimte achter zich. PSG kan daarvan profiteren. Als Hakimi of Mendes op snelheid komt na balverlies van Inter, ontstaan er direct gevaarlijke situaties. Daarnaast laat Bastoni, als linker centrale verdediger, zich vaak verleiden tot doordekken. Dat creëert openingen die PSG’s technische spelers kunnen benutten. Met Barcola die naar binnen trekt en Dembélé die uitwijkt, kunnen er een-tegen-een-situaties ontstaan die Inter moet vermijden.

Waar is PSG kwetsbaar?

PSG’s pressing is indrukwekkend, maar risicovol. Tegenstanders die erin slagen om door de eerste linie te spelen, krijgen veel ruimte. Vooral tussen de linies van middenveld en defensie liggen momenten van kwetsbaarheid. Dat bleek onder meer in het eerste duel met Liverpool, waarin Mohamed Salah meerdere keren gevaarlijk kon worden in de rug van Neves en Ruiz.

Ook op standaardsituaties heeft PSG moeite. Meer dan dertig procent van de tegentreffers in de Ligue 1 kwam voort uit dode spelmomenten. Inter is op dit vlak bijzonder efficiënt. De ploeg scoorde 21% van haar doelpunten in de Serie A uit corners en vrije trappen. Bastoni, Francesco Acerbi en Lautaro Martínez behoren tot de beste koppers van Europa. PSG verdedigt meestal in zone, wat tegen Inter’s slimme loopacties een zwakte kan zijn.

Een andere pijnplek zit bij doelman Gianluigi Donnarumma. Hoewel de Italiaan sterk is op zijn lijn en reflexen, is hij onzeker bij hoge ballen en zwak in zijn passing onder druk. Inter kan dat uitbuiten door hoge pressing toe te passen in de openingsfase.

Conclusie

PSG arriveert in München als topfavoriet, niet langer afhankelijk van supersterren, maar van systeem, discipline en intensiteit. Luis Enrique heeft een team gesmeed dat met collectieve pressing en technische variatie elke tegenstander pijn kan doen. De sleutel ligt bij het beheersen van het middenveld en het benutten van ruimte achter Inter’s wingbacks.

Toch liggen de gevaren op de loer. PSG blijft kwetsbaar op spelhervattingen en bij slordigheid in de opbouw. Donnarumma en de verdediging zullen op topniveau moeten opereren om Inter’s directe dreiging te weerstaan. Wordt het een strijd tussen pressing en precisie, dan moet PSG zijn spel opleggen vanaf de eerste minuut. Lukt dat niet, dan kan Inter met dodelijke effectiviteit toeslaan. München wordt het toneel van een duel waarin ieder detail het verschil kan maken.